Zapraszamy do skorzystania z wprowadzeń do osobistej modlitwy na Niedziele Adwentu 2025. 🙏 Przeczytaj tekst Ewangelii z Niedzieli Adwentu. Skorzystaj z poniższych myśli do refleksji, rozważenia Słowa Bożego. Poświęć na to najlepiej ok. 15-30 min. 🕰️ Przed modlitwą wyłącz telefon i zadbaj o miejsce służące wyciszeniu.
Solidarność jest słowem, które nie zawsze się podoba (…). Znaczy mówienie i działanie w kategoriach wspólnoty.
Papież Franciszek, „Fratelli Tutti” nr 116
I Niedziela Adwentu
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec huku morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie. Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie spadł na was znienacka jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym» (Łk 21,25-28,34-36).
- Trwoga narodów i ludzkie cierpienie. Opis trwogi narodów i ludzi „mdlejących ze strachu” przypomina sytuację wielu cierpiących dziś ludzi na ziemi. Wśród nich są migranci i uchodźcy. Ci, którzy uciekają przed wojną, prześladowaniami, głodem, czy biedą. To ode mnie zależy czy w tych anonimowych, nieznanych mi osobach rozpoznam swoje siostry i braci… Czy rozpoznam w nich Jezusa…
- Czuwanie i odpowiedzialność. Jezus wzywa do czuwania i troski, by nie ulec „troskom doczesnym”. Jako wierzący mamy uważać, by nie stwardniały nasze serca wobec cierpienia naszych braci i sióstr, z którymi łączą nas te same korzenie: wszyscy jesteśmy dziećmi Bożymi. Egoizm, obojętność czy przesadna troska o własną strefę komfortu mogą nas uczynić niezdolnymi do niesienia pomocy. A może nawet czasem wzbudzić wrogie nastawienie do potrzebujących pomocy. W jakim rytmie bije moje serce? Czy nie jest sparaliżowane lękiem?
- Stanąć przed Synem Człowieczym. Czy mam świadomość, że tak, jak pewnego dnia Bóg powołał mnie do życia na ziemi tak pewnego dnia mnie odwoła z ziemi. Mam czas na swoje wewnętrzne nawrócenie, reformę życia. Być może najtrudniejszym tematem mogą być moje relacje z ludźmi: to jak ich traktuję, jak się do nich odnoszę, jak na nich patrzę. Co chciałbyś teraz zmienić w swojej postawie wobec bliźnich? Co podpowiada Ci sumienie nawet jeśli uchodzisz za kogoś dobrego?
Na zakończenie odmów modlitwę: Ojcze nasz… 🤲
Autor: o. Dariusz Michalski SJ

Źródło ilustracji: https://www.vaticannews.va/en/pope/news/2018-12/pope-francis-message-human-rights-day-international-conference.html