Zapraszamy do skorzystania z wprowadzeń do osobistej modlitwy na Niedziele Adwentu 2025. 🙏 Przeczytaj tekst Ewangelii z Niedzieli Adwentu. Skorzystaj z poniższych myśli do refleksji, rozważenia Słowa Bożego. Poświęć na to najlepiej ok. 15-30 min. 🕰️ Przed modlitwą wyłącz telefon i zadbaj o miejsce służące wyciszeniu.
Matczyne serce Maryi i współczujące serce Józefa, Opiekuna Świętej Rodziny, nigdy nie wątpiły, że Bóg zawsze będzie z nimi.
Papież Franciszek, Orędzie na Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy w 2014 r.
II Niedziela Adwentu
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Wszedłszy do Niej, anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego». Wtedy odszedł od Niej anioł. (Łk 1, 26-38)
- Wszedłszy do Niej. Bóg przychodząc do Maryi przez Anioła Gabriela znajduje w niej miejsce dla siebie. Nasze serca są wypełnione różnymi sprawami, rzeczami, relacjami. Jednak Bóg potrzebuje jakiegoś obszaru milczenia, pustki w naszych sercach. Gdy go mamy, czujemy niedosyt, brak. Próbujemy wtedy szybko czymś go zapełnić. Warto uświadomić sobie, że taka wewnętrzna przestrzeń niezaspokojenia jest nam potrzebna. Nie możemy żyć w ciągłym zaspokajaniu siebie. Bo wtedy możemy przeoczyć przychodzenie Boga. Także poprzez osoby do nas posłane. Co robisz, gdy czujesz w sobie pustkę? Czy pozwalasz sobie ją przyjąć i w niej trwać w oczekiwaniu na Bożą obecność?
- Święte, które się narodzi… Nie ma wątpliwości, że oczekiwany Mesjasz, Zbawca Izraela i całego świata to Święty Boży. Bóg nam, swoim dzieciom, przyniesie świętość stając się człowiekiem. W ten sposób, będzie nas uczył, że w każdym z nas z racji łączącego nas człowieczeństwa jest złożona świętość samego Boga. Proś, byś z miłością i szacunkiem umiał patrzyć na siebie i na każdego człowieka.
- A oto również krewna twoja… Bóg nie mówi Maryi, co ma robić. Informuje ją tylko o sytuacji Elżbiety. To Maryja w swoim sercu podejmuje decyzję, by pójść z pomocą do brzemiennej krewnej. Jesteś zaproszony, by słyszeć i widzieć, to co dzieje się wokół ciebie. A następnie w wolności serca słuchając swego sumienia (głosu Boga), biorąc pod uwagę swoje możliwości (długa droga przez góry) oraz korzystając z wyobraźni miłosierdzia („co mogę uczynić?”) podjąć decyzję i za nią pójść konsekwentnie do końca. Jak to wygląda w Twoim życiu? Co chciałbyś zmienić?
Na zakończenie odmów modlitwę: Ojcze nasz… 🤲
Autor: o. Dariusz Michalski SJ
