#PrawoDoAzylu | Jesuit Refugee Service

Jestem dzieckiem Boga – mam prawo do azylu

17/10/2024 przez sebastian

Migracja towarzyszy ludzkości od jej zarania. Nie jest „kryzysem”, który pojawił się ostatnio i który zostanie „rozwiązany”, jeśli podejmiemy odpowiednie działania. Migrował Abraham, Jakub i jego synowie. Mojżesz z ludem … Dowiedz się więcej

Facebook

2,015

Jesuit Refugee Service Poland - JRS

Tworzymy międzynarodową społeczność przyjaciół, którzy chcą budować swoją przyszłość w Polsce.

Jesuit Refugee Service Poland - JRS

6 days ago

Nasza misja? #betogether ... Zobacz więcejZobacz mniej

Zdjęcie

Zobacz na Facebooku

Jesuit Refugee Service Poland - JRS

1 week ago

Z końcem sierpnia, po dwóch latach pracy w JRS Polska pożegnaliśmy naszego kolegę, Sebastiana Gensinę SJ. Jak to z jezuitami bywa, nie mają miejsca stałego... Sebastian został skierowany na studia teologiczne, w czasie których przygotowywał się będzie do przyjęcia święceń kapłańskich. Zapraszamy do lektury krótkiego wywiadu! * * * - Sebastianie, opowiedz proszę, jak trafiłeś do pracy w JRS? Tak naprawdę, moja historia w JRS zaczęła się już ponad 8 lat temu, kiedy trafiłem tutaj jako wolontariusz. Później wstąpiłem do zakonu jezuitów. W ramach części formacji, zwanej potocznie ‘magisterką’, którą w zakonie odbywamy pomiędzy kolejnymi studiami, zostałem tutaj skierowany na dwa lata, by wspólnie z innymi jezuitami, siostrami zakonnymi oraz osobami świeckimi pomagać migrantom i uchodźcom. - Co należało do Twoich głównych obowiązków w czasie minionych dwóch lat? - Pierwszy rok był troszeczkę czasem na rozruch. Koordynowałem spotkania klubu młodzieżowego, byłem osobą do kontaktu dla przychodzących i chcących skorzystać z naszego wsparcia, czy to przez poradę prawną, czy kurs językowy, czy też doradztwo zawodowe. Wiele osób potrzebuje także pomocy przy okazji załatwiania spraw urzędowych. W czasie drugiego roku pracy w JRS dostałem przywilej poprowadzenia grupy językowej. Uczyłem języka polskiego osoby ze społeczności międzynarodowej, między innymi osób z Iranu, z Kamerunu, z Turcji, czy z Afganistanu. Prócz tego, byłem odpowiedzialny za gromadzenie statystyki i obsługę mediów społecznościowych. - Czy według ciebie misja JRS w Polsce i na świecie jest potrzebna? - Zdecydowanie! Myślę, że tak naprawdę bardziej niż kiedykolwiek w historii. Polska przez swój dobrobyt, możliwości transportowe oraz przez standard życia staje się krajem, o którym marzy bardzo wiele osób w świecie. Nasz kraj otwiera się na międzykulturowość i międzynarodowość. Już dawno w Polsce tego nie było i to jest moment, kiedy Polacy mają możliwość pomagać szukającym lepszego życia u siebie. Z kraju emigracyjnego staliśmy się krajem imigracyjnym. I każdy Polak wie, jak trudno załatwić pewne sprawy w urzędzie, czy inne, nawet znając płynnie język polski i mieszkając w Polsce od dziecka. Tym bardziej kiedy jest się człowiekiem nieznającym w ogóle języka polskiego albo znającym go tylko częściowo. Takim ludziom warto jest pomóc ten język poznać. Poza tym wydaje mi się, że imigranci mają swoją ważną rolę w pewnej powtórnej ewangelizacji. To jest też dosyć ciekawe, że do naszego kraju przyjeżdżają także liczni uchodźcy i migranci z Filipin, czy z Wietnamu, czy z Bliskiego Wschodu. I to często są chrześcijanie, którzy żyją swoją wiarą a poprzez swoją postawę stanowią naprawdę budujący przykład. Wiele takich osób można spotkać także w JRS. - Czy dla Ciebie, jako dla jezuity, doświadczenie pracy w JRS i posługa ludziom, były też okazją do doświadczenia Boga? - Tak, oczywiście. I to na kilka sposobów! To, co bardzo mnie cieszyło, to możliwość pomocy w koordynowaniu spotkań i nabożeństw wspólnot chrześcijan z Indii. Myślę tutaj o katolikach, o syromalabarczykach, głównie z południowo-zachodniego stanu Kerala. Liturgie odbywały się w języku malajalam, który dla mojego ucha brzmiał dość niezrozumiale. Jednak podczas liturgii wszystko stawało się jasne i ich spotkania, potem agapy były bardzo inspirujące. Podobnie spotkania dla chrześcijan arabskojęzycznych. To był przywilej móc uczestniczyć w ich nabożeństwach i liturgiach. I widzieć też zapał księży, którzy przyjeżdżają nieraz z drugiego końca świata, żeby odprawić liturgię dla grupy kilkudziesięciu osób. Dodam, że duchowym doświadczeniem była także dla mnie praca z uchodźcami niebędącymi chrześcijanami. Muszę przyznać, że kilka razy zostałem zawstydzony przez muzułmanki, które przychodzą do JRS w swoich chustach. Wiem, co często spotyka je z tego powodu na ulicy. Tymczasem ja czasami dwa razy się zastanawiam, czy założyć koloratkę wychodząc na miasto... Trochę jak mówił patron jednej z sióstr pracujących w warszawskim centrum JRS, Karol de Foucauld: on właśnie w kontakcie z muzułmanami spotkał Boga i nawrócił się. Także są to ciekawe spotkania. Wykraczają one już poza kontekst samego wsparcia jako takiego i stają się okazją do spotkania Boga. Polecam wszystkim! Rozmawiał Rafał Bulowski SJ #JRSteam Jesuit Refugee Service Europe - JRS Jezuici w Polsce Sanktuarium św. Andrzeja Boboli SJ ... Zobacz więcejZobacz mniej

Zdjęcie

Zobacz na Facebooku

Jesuit Refugee Service Poland - JRS

2 weeks ago

Warsztat: „Pieniądze, lęk i ja: toksyczne trio czy historia miłości?” ✨Podczas naszego questu dotkniemy korzeni naszych historii finansowych, spotkamy się z wewnętrznymi „strażnikami” i odkryjemy nowe ścieżki do lekkości i zaufania.📌 Czego możesz się spodziewać:— praca z przekonaniami poprzez ciało,— nauka, jak czuć się pewnie nawet w niestabilności,— praktyczne kroki od lęku do wewnętrznego oparcia.📅 Data: 11 października 2025🕐 Godzina: 13:30 — 15:30📍 Miejsce: ul. Andrzeja Boboli 12, „Magic House”💰 Wkład: zajęcia za symboliczną opłatą, więcej informacji u prowadzącegoKrok po kroku — od lęku do stabilności, od strachu do wewnętrznego spokoju.Dołącz do nas 💫Zespół „Przestrzeń Pokoju”:Larysa Berdiiarowa — artterapeutkaLidia Sharipowa — terapeutka traumy somatycznej🔔 Rejestracja / pytania:napisz na e-mail: lidiyaskifia@gmail.com ... Zobacz więcejZobacz mniej

Zdjęcie

Zobacz na Facebooku